Ending Gospel of Mark

De afsluiting van het Evangelie van Marcus is een onderwerp dat al eeuwenlang discussie oproept onder theologen en bijbelgeleerden. Het einde van het Evangelie van Marcus is abrupt en roept vragen op over de oorspronkelijke bedoeling van de auteur. In dit artikel zullen we de verschillende theorieën en interpretaties van het einde van het Evangelie van Marcus onderzoeken.

De controversiële slotverzen

De slotverzen van het Evangelie van Marcus, te vinden in Marcus 16:9-20, zijn om verschillende redenen controversieel. Ten eerste ontbreken deze verzen in de oudste en meest betrouwbare manuscripten van het Evangelie van Marcus. De oudste manuscripten eindigen met Marcus 16:8, waarin de vrouwen bij het lege graf verschijnen en vluchten, bang en verward door wat ze hebben gezien.

Deze abrupte beëindiging heeft geleid tot verschillende interpretaties. Sommige geleerden geloven dat het Evangelie van Marcus oorspronkelijk geen einde had en dat de slotverzen later zijn toegevoegd om het verhaal af te ronden. Anderen suggereren dat het oorspronkelijke einde van Marcus verloren is gegaan en dat de slotverzen een poging zijn om het Evangelie af te sluiten.

Theorieën over het oorspronkelijke einde

Er zijn verschillende theorieën voorgesteld over het oorspronkelijke einde van het Evangelie van Marcus. Een van de meest populaire theorieën is dat Marcus oorspronkelijk een open einde had, waarbij de lezers werden uitgenodigd om zelf te reflecteren op de betekenis van Jezus’ dood en opstanding. Deze theorie wordt ondersteund door het feit dat Marcus het Evangelie is dat het minst nadruk legt op de opstanding van Jezus.

Een andere theorie suggereert dat het oorspronkelijke einde van Marcus verloren is gegaan door beschadiging of verwijdering van het manuscript. Dit zou verklaren waarom de slotverzen later zijn toegevoegd om het verhaal af te sluiten. Er zijn echter geen concrete bewijzen om deze theorie te ondersteunen.

De toegevoegde slotverzen

Hoewel de slotverzen van Marcus 16:9-20 niet aanwezig zijn in de oudste manuscripten, zijn ze wel opgenomen in de meeste moderne vertalingen van de Bijbel. Deze verzen bevatten verschillende gebeurtenissen, zoals Jezus’ verschijning aan Maria Magdalena en zijn discipelen, en de opdracht om het evangelie te verkondigen aan alle volken.

Er zijn echter enkele theologen die de authenticiteit van deze slotverzen betwisten. Ze wijzen op verschillen in stijl en woordenschat tussen deze verzen en de rest van het Evangelie van Marcus. Bovendien zijn er andere vroege christelijke geschriften die geen verwijzing maken naar deze specifieke gebeurtenissen.

Interpretaties van het einde

De interpretatie van het einde van het Evangelie van Marcus is sterk afhankelijk van de gekozen theorie over het oorspronkelijke einde. Voor degenen die geloven dat Marcus oorspronkelijk een open einde had, is het abrupte einde een bewuste keuze van de auteur om de lezers uit te dagen om zelf na te denken over de betekenis van Jezus’ dood en opstanding.

Voor degenen die geloven dat het oorspronkelijke einde verloren is gegaan, zijn de toegevoegde slotverzen een poging om het Evangelie af te sluiten en de lezers een bevredigend einde te bieden. Deze verzen benadrukken de verschijningen van Jezus en zijn opdracht aan zijn discipelen om het evangelie te verkondigen.

Conclusie

De afsluiting van het Evangelie van Marcus blijft een onderwerp van discussie en speculatie. Hoewel de slotverzen van Marcus 16:9-20 niet aanwezig zijn in de oudste manuscripten, zijn ze wel opgenomen in de meeste moderne vertalingen van de Bijbel. De interpretatie van het einde hangt af van de gekozen theorie over het oorspronkelijke einde.

Of het nu een bewuste keuze was van de auteur om het Evangelie open te laten eindigen of dat het oorspronkelijke einde verloren is gegaan, het einde van het Evangelie van Marcus blijft een intrigerend en betwist onderwerp dat ons uitnodigt om na te denken over de betekenis van Jezus’ dood en opstanding.

Plaats een reactie